-آيا زيارت امام رضا (ع) مي تواند حج فقرا باشد
-پاسخ درباره محاسبه نفس چیست؟
-پاسخ درباره عشق سازنده است یا ویرانگر ؟
-پاسخ درباره آیا طرز تلقی دنیای غرب از عشق با تصور مردم مشرق زمین از عشق تفاوت دارد؟
-پاسخ درباره اخلاق وعشق
-پاسخ درباره اخلاق مبتنی بردین به چه معناست ؟
-پاسخ درباره آسمانی شدن
-پاسخ درباره تفاوت غبطه خوردن وحسرت خوردن چیست ؟
-پاسخ درباره ورع وتقوا چه تفاوتی باهم دارند ؟
-پاسخ درباره حد و مرز خوش‌اخلاقی و خوش‌رفتاری با دیگر انسان‌ها چیست؟
-شرافت چيست و چگونه مي توانم يك زندگي شرافتمندانه داشته باشم؟(4460)
-راههاي تزكيه و تهذيب نفس چيست؟(1939)
-با توجه به معناي نفق و نفاق در لغت و اصطلاح، آيا كسي كه از مال دنيا برخوردار بوده ولي از بخشش و انفاق خودداري ميكند، منافق خواهد شد؟
(1497)
(1497)
-پاسخ درباره تفاوت غبطه خوردن وحسرت خوردن چیست ؟(1494)
-معناي لغوي و اصطلاحي دعا چيست؟(1478)
-ريشه غرور و خودبيني و راه درمان آن چيست ؟(1467)
-خود حقيقي و واقعي انسان چيست و چگونه بدست مي آيد؟(1174)
-تزكيه و تهذيب نفس چيست؟(1138)
-راه درمان غرور چيست؟(1124)
-پاسخ درباره عشق سازنده است یا ویرانگر ؟(862)
-فرق عشق مجازي و حقيقي چيست(0)
-راه جلوگيري از تكبر چيست؟(0)
-راه تحصيل اخلاص در نماز و توفيق انجام نماز شب چيست؟(0)
-آيا سكوت بهتر است يا حرف زدن؟ در چه مواردي سكوت نارواست؟(0)
-شرايط قبول شدن اعمال چيست؟(0)
-چگونه مي توان هواي نفس را كنترل نمود؟(0)
-آيا عقل نظري بدون تهذيب نفس مي تواند به مراحل عالي كشف حقيقت مي رسد(0)
-منظور از حجاب هاي نوري چيست؟(0)
-با پدر و مادرم چه رفتاري داشته باشم كه با رعايت احترام آنها استقلال خود را حفظ كنم(0)
-درمورد سوء استفاده از جهل افراد چه مي گوييد؟(0)
-فرق عشق مجازي و حقيقي چيست(0)
-راه جلوگيري از تكبر چيست؟(0)
-راه تحصيل اخلاص در نماز و توفيق انجام نماز شب چيست؟(0)
-آيا سكوت بهتر است يا حرف زدن؟ در چه مواردي سكوت نارواست؟(0)
-شرايط قبول شدن اعمال چيست؟(0)
-چگونه مي توان هواي نفس را كنترل نمود؟(0)
-آيا عقل نظري بدون تهذيب نفس مي تواند به مراحل عالي كشف حقيقت مي رسد(0)
-منظور از حجاب هاي نوري چيست؟(0)
-با پدر و مادرم چه رفتاري داشته باشم كه با رعايت احترام آنها استقلال خود را حفظ كنم(0)
-درمورد سوء استفاده از جهل افراد چه مي گوييد؟(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:23925 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17
دلايل ازارقه بر شرك بودن معاصي و نقد آن چيست؟
ازارقه بر شرك بودن معاصي به آياتي چند استدلال كردهاند كه مهترين آنها دو آيه است. اينك بيان آن:
1ـ «و من يشرك باالله فقد ضلّ ضلالاً بعيدا» نساء/16 [و كسي كه به خدا شرك ورزد در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست.]
بررسي:
ظاهر آيه ميگويد كه مشرك در زمرة كساني قرار دارد كه آنها « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاند » پس اگر فرض كنيم كه مرتكب كبيره از مصاديق اين ضابطه است، آيه دلالت ندارد كه او مشرك است زيرا ظاهر آيه آن است كه مشرك از مصاديق « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست » ميباشد؛ نه آنكه « هركسي كه در گمراهي دوري گفتار آمدهاست » مشرك باشد، چون احتمال دارد ضابطه اعم از شرك باشد. پس دلالت آيه نظير آن است كه بگوييم: « هر گردويي گرد است و هر گردي گردو نيست. » علاوه براين: مرتكب كبيره اگر موحّد و مؤمن به دين خدا باشد، از مصاديق اين بيان قرآن « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست » نيست زيرا قرآن، آن را دربارة مشرك و كافر انكاري به كار بردهاست: نه دربارة مؤمني كه معتقد به خدا و دين خداست ولي هواي نفس بر او چيره گشتهاست. اين را با تتبع در موارد مذكور در قرآن حكيم، ميتوان يافت.
خداوند سبحان ميفرمايد: «و ويل للكافرين من عذاب شديد * الذين يستحبّون الحياه الدنيا علي الاخره و يصدّون عن سبيلالله و يبغونها عوجاً اولئك في ضلال بعيد»؛ ابرهيم/3ـ2 [واي بر كافرين از عذاب شديد، همانهايي كه زندگي دنيا را بر آخرت ترجيح ميدهند و مردم را از راه حق بازميدارند و آن را با باطل ميآميزند آنها در گمراهي دوري هستند.] و ميفرمايد: «بل الذين لايؤمنون بالاخره في العذاب و الضلال البعيد» سباء/8 [بلكه آنايي كه به آخرت آيمان نميآورند در عذاب و گمراهي دوري هستند.]
و ميفرمايد: «انّ الذين يمارّون في الساعه لفي ضلال بعيد» شوري/18 [آنهايي كه دربارة قيامت ترديد ميكنند در گمراهي دوري گرفتار آمدهاند.]
و ميفرمايد: «الذي جعل معالله الهاً آخر... و لكن كان في ضلال بعيد» ق/26ـ27 [كسي كه همتا براي خدا قرار دادهاست...در گمراهي دوري گرفتار آمده است.]
از اين آيات اين معني به دست ميآيد كه گمراهي دور مفهومي كه بر جاحد منطبق ميگردد چه آن جاحد مشرك باشد يا كافر غير مشرك و كسي را كه مؤمن به دين خداست و هواي نفس بر او چيره گشته و مرتكب كبيره شدهاست، در بر نميگيرد.
2ـ خداوند سبحان ميفرمايد: «ولا تأكلوا مما لم يذكر اسمالله عليه و انّه لفسق و انّا الشياطين ليوحون الي اوليائهم ليجادلوكم و ان اطعتموهم انكم لمشركون» انعام/121 [از آنچه كه اسم خدا بر آن بردهنشده، نخوريد كه اين فسق است و شياطين همواره به دوستان خود القاء ميكنند تا با شما مجادله كنند و اگر شما آنها را اطاعت كنيد شما نيز مشرك ميشويد.]
بررسي؛
مراد آيه همان اطاعت در حلال شمردن مردار است؛ نه در خوردن آن و شكي نيست كه كسي كه حرام خدا راحلال ميشمارد مشرك است و همانطوري كه ما در جاي خود، آن را ثابت كردهايم، قانونگذاري و تشريع كارخداست و در عالم تشريع، غير از او قانونگذاري نيست. پس كسي كه مردار را حلال ميشمارد، در واقع براي خداوند سبحان نه در ذات و صفات بلكه در افعال همتا قائل شده است و ديگري را در اعطاي فعل به غير، با خدا شريك كردهاست.
1ـ «و من يشرك باالله فقد ضلّ ضلالاً بعيدا» نساء/16 [و كسي كه به خدا شرك ورزد در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست.]
بررسي:
ظاهر آيه ميگويد كه مشرك در زمرة كساني قرار دارد كه آنها « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاند » پس اگر فرض كنيم كه مرتكب كبيره از مصاديق اين ضابطه است، آيه دلالت ندارد كه او مشرك است زيرا ظاهر آيه آن است كه مشرك از مصاديق « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست » ميباشد؛ نه آنكه « هركسي كه در گمراهي دوري گفتار آمدهاست » مشرك باشد، چون احتمال دارد ضابطه اعم از شرك باشد. پس دلالت آيه نظير آن است كه بگوييم: « هر گردويي گرد است و هر گردي گردو نيست. » علاوه براين: مرتكب كبيره اگر موحّد و مؤمن به دين خدا باشد، از مصاديق اين بيان قرآن « در گمراهي دوري گرفتار آمدهاست » نيست زيرا قرآن، آن را دربارة مشرك و كافر انكاري به كار بردهاست: نه دربارة مؤمني كه معتقد به خدا و دين خداست ولي هواي نفس بر او چيره گشتهاست. اين را با تتبع در موارد مذكور در قرآن حكيم، ميتوان يافت.
خداوند سبحان ميفرمايد: «و ويل للكافرين من عذاب شديد * الذين يستحبّون الحياه الدنيا علي الاخره و يصدّون عن سبيلالله و يبغونها عوجاً اولئك في ضلال بعيد»؛ ابرهيم/3ـ2 [واي بر كافرين از عذاب شديد، همانهايي كه زندگي دنيا را بر آخرت ترجيح ميدهند و مردم را از راه حق بازميدارند و آن را با باطل ميآميزند آنها در گمراهي دوري هستند.] و ميفرمايد: «بل الذين لايؤمنون بالاخره في العذاب و الضلال البعيد» سباء/8 [بلكه آنايي كه به آخرت آيمان نميآورند در عذاب و گمراهي دوري هستند.]
و ميفرمايد: «انّ الذين يمارّون في الساعه لفي ضلال بعيد» شوري/18 [آنهايي كه دربارة قيامت ترديد ميكنند در گمراهي دوري گرفتار آمدهاند.]
و ميفرمايد: «الذي جعل معالله الهاً آخر... و لكن كان في ضلال بعيد» ق/26ـ27 [كسي كه همتا براي خدا قرار دادهاست...در گمراهي دوري گرفتار آمده است.]
از اين آيات اين معني به دست ميآيد كه گمراهي دور مفهومي كه بر جاحد منطبق ميگردد چه آن جاحد مشرك باشد يا كافر غير مشرك و كسي را كه مؤمن به دين خداست و هواي نفس بر او چيره گشته و مرتكب كبيره شدهاست، در بر نميگيرد.
2ـ خداوند سبحان ميفرمايد: «ولا تأكلوا مما لم يذكر اسمالله عليه و انّه لفسق و انّا الشياطين ليوحون الي اوليائهم ليجادلوكم و ان اطعتموهم انكم لمشركون» انعام/121 [از آنچه كه اسم خدا بر آن بردهنشده، نخوريد كه اين فسق است و شياطين همواره به دوستان خود القاء ميكنند تا با شما مجادله كنند و اگر شما آنها را اطاعت كنيد شما نيز مشرك ميشويد.]
بررسي؛
مراد آيه همان اطاعت در حلال شمردن مردار است؛ نه در خوردن آن و شكي نيست كه كسي كه حرام خدا راحلال ميشمارد مشرك است و همانطوري كه ما در جاي خود، آن را ثابت كردهايم، قانونگذاري و تشريع كارخداست و در عالم تشريع، غير از او قانونگذاري نيست. پس كسي كه مردار را حلال ميشمارد، در واقع براي خداوند سبحان نه در ذات و صفات بلكه در افعال همتا قائل شده است و ديگري را در اعطاي فعل به غير، با خدا شريك كردهاست.
فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي ج 5
آية الله جعفر سبحاني
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.